امروز : یکشنبه 01 مهر 1397
باند یا خط عبوری (lane) در ترابری به مسیری گفته می شود که بخشی از خیابان و بزرگراه را تشکیل می دهد و برای عبور یک وسیله ی نقلیه تعبیه شده است. انتخاب صحیح این عرض و توجه کافی رانندگان موجب می شود تا وسایل نقلیه با ایمنی مناسب پشت سر هم در بین خطوط حرکت کنند. در ایران، معمولا خیابان های شهری 2 خطی هستند و بزرگراه ها و آزادراه ها به ترتیب 4 و 6 خطه هستند.
با وجود این که در حالت کلی پاندهای پهن تر با کاهش تصادفات همراه می باشند، اما در مناطق شهری هم کاهش عرض باند(کم تر از 2.8 متر) و هم افزایش آن(بیش از 3.2 متر) خطر تصادفات را افزایش می دهد. طبق آمار، خطوط دارای عرض بیش تر از 3.3 متر موجب می شود تا سرعت موثر وسایل نقلیه و هم چنین تصادفات 33 درصد افزایش پیدا کند. در محدوده ی 3عرضی تا 3.1 متری ظرفیت باربری(carrying capacity) هم برای وسایل نقلیه و هم برای دوچرخه سواران در بالاترین مقدار خود قرار می گیرد.
به طور معمول، باندهای وسایل نقلیه در محدوده ی 2.7 متر تا 4.6 متر قرار دارند. این خطوط عبوری عموما در جاده های با ظرفیت پایین(کم رفت آمد با سرعت پایین) باریک تر و در در جاده های با ظرفیت بالا(پر رفت و آمد با سرعت بالا) عریض تر هستند. عرض باند به حداکثر عرض فرض شده برای وسیله ی نقلیه همراه با فضای اضافی برای حرکت های جانبی وسیله ی نقلیه بستگی دارد که به آن اضافه می شود.
عرض و ارتفاع فرضی برای طراحی جاده در اروپا
مطابق با استاندارهای بزرگراه های بین ایالتی در آمریکا، بزرگراه های بین ایالتی از استاندارد عرض خطی 3.7 متری استفاده می کنند و خطوط باریک تر نیز برای جاده و خیابان های داخل شهری استفاده می گردد. در اروپا نیز در هر کشور قوانین خاص خودش وجود دارد که باریک ترین و عریض ترین آن ها در محدوده ای بین 2.5 متر تا 3.25 متر قرار دارد.
منبع: ترجمه از چندین متن با تلخیص
کد مترجم: T1
لطفا صبر کنید ...