امروز : سه شنبه 27 اردیبهشت 1401
اگر سازه های بتن آرمه را با سازه های فولادی مقایسه کنیم در خواهیم یافت که استفاده از اسکلت بتنی برای ساختمان ها دارای یک سری معایبی در مقایسه با ساختمان های با اسکلت فولادی می باشد که از آن جمله می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:
- مقاومت کششی بتن بسیار پایین بوده و در حدود 1/0 مقاومت فشاری آن است که این مسئله استفاده از فولادهای مسلح کننده در ناحیه کشش بتن را اجتناب ناپذیر می کند.
- برای اجرای بتن درجا نیاز به قالب بندی و مهار گذاری و شمع بندی است که اینها خود هزینه دارد. (نصب کردن و برداشت قالب)
- مقاومت پایین تر به ازای واحد وزن بتن در مقایسه با فولاد منجر به سنگین تر شدن اعضاء بتن آرمه می شود. که باعث سنگینی سازه و ساختمان می شود.
- کنترل کیفیت بتن کارگاهی است ولی فولاد در کارخانه کنترل کیفیت می شود.
- بتن تغییرات حجمی وابسته به زمان دارد. این تغییرات حجمی که عمدتاً با پدیده های افت و خزش مرتبط هستند با گذشت زمان ترک خوردگی هایی را ایجاد می کنند و تغییر شکل و خیز اجزاء را افزایش می دهند.
البته می بایست خاطرنشان کرد که:
- بتن مقاومت بسیار خوبی در مقابل آتش دارد. یک ساختمان بتن آرمه می تواند ساعتها در مقابل آتش سوزی های مهیب مقاومت کند بدون آنکه فرو ریزد. این مسئله فرصت کافی برای مهار آتش و نیز تخلیه ساختمان از نفرات و اموال را فراهم می سازد. در مقابل یک ساختمان فولادی در برابر آتش سوزی کاملاً ضعیف خواهد بود. فرو ریزی برج های دو قلوی نیویورک که در واقعه 1 سپتامبر در سال 2001 رخ داد به دلیل اسکلت فولادی آنها بود که فرو ریخت، این در حالی است که اگر اسکلت ساختمان بتنی بود جان هزاران نفر و نیز میلیون ها دلار در آن حفظ می شد.
- هم چنین کارگران ساختمانی متبهر در زمینه ی اجرای سازه های بتن آرمه به مراتب بیش تر از ساختمان های فولادی هستند.