معرفی انواع پی های ساختمانی

کانال آموزش لغات تخصصی ساختمان

انواع شالوده های سطحی و کم عمق

به طور کلی 2 دسته شالوده ی بتن آرمه وجود دارند:

1. شالوده های مسلح یک طرفه

2. شالوده های مسلح 2 طرفه

1. شالوده های مسلح یک طرفه: این شالوده ها برای دیوارهای باربر مورد استفاده قرار می گیرند. در این شالوده ها آرماتورهای اصلی در جهت عرضی دیوار قرار می گیرند. در جهت طولی فقط آرماتورهای اسمی قرار خواهند داشت.

2. شالوده های مسلح دو طرفه: این شالوده ها برای ستون ها مورد استفاده قرار می گیرند. از جمله ی مرسوم ترین این آرماتورها می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

- شالوده ی منفرد: چنانچه برای هر ستون از شالوده های مجزا استفاده گردد به آن شالوده ی منفرد می گویند. تصویر 1 نشان دهنده ی یک شالوده ی منفرد معمولی است. اندازه ی شالوده در این حالت به مساحت مورد نیاز برای توزیع بار ستون ها بر روی خاک بستگی دارد. در این نوع از شالوده ها از 100 تا 150 میلی متر بتن بستر (bed concrete) استفاده می شود. آرماتورهای مورد نیاز و هم چنین ضخامت شالوده توسط مهندسان طراح تعیین می گردد. این ضخامت می تواند یکسان یا متغیر باشد.

نام های شالوده ی منفرد به انگلیسی: Isolated footing و spread footing

شکل 1- شالوده ی منفرد

- شالوده ی مرکب: از این شالوده ها معمولا برای حمایت از 2 ستون استفاده می شود. این نوع از شالوده هنگامی لازم می شود که ستون خیلی به مرز محدوده ی ملک نزدیک باشد و از این رو هیچ گونه فضایی برای اجرای شالوده فراتر از اندازه ی ستون در دسترس نیست، هم چنین در هنگامی که 2 ستون آن قدر در نزدیکی یکدیگر قرار دارند که شالوده ی آن ها با یکدیگر همپوشانی پیدا می کند نیز از این شالوده بهتر است استفاده شود. تصویر 2 یک شالوده ی مرکب معمولی را نشان می دهد. این نوع شالوده با هدف انتقال بارها از هر دو ستون به خاک طراحی می شود. این دو ستون می توانند توسط یک شناژ(strap beam) به یکدیگر وصل شوند یا نشوند.

نام شالوده ی مرکب به انگلیسی: combined footing

شکل 2- شالوده ی مرکب

- شالوده ی نواری: از شالوده ی نواری هنگامی استفاده می شود که بیش از 2 ستون در یک ردیف قرار بگیرند. در هنگامی که ستون ها در یک ردیف و با فواصل کم قرار گرفته اند لازم است از شالوده ی نواری استفاده کنیم.

نام شالوده ی نواری به انگلیسی: strip footing یا continuous footing

شکل 3- شالوده ی نواری

- شالوده ی گسترده: چنانچه بار روی ستون بسیار زیاد باشد(ستون های ساختمان های چند طبقه) یا ظرفیت باربری خاک(SBC) کم باشد، آن گاه اندازه ی پی های منفرد به قدری بزرگ خواهند شد که با یکدیگر هم پوشانی خواهند داشت. در چنین شرایطی یک شالوده ی یکسان برای چندین ستون طراحی خواهد شد که می توانید آن را در تصویر 4 مشاهده نمایید. چنانچه از شناژ روی دال های شالوده برای متصل نمودن ستون ها استفاده گردد در این صورت به شالوده ی حاصل فونداسیون شبکه ای (grid foundation) اطلاق می شود. مزیت شالوده ی شبکه ای این است که نشست را یکسان می کند و از این رو تنش های غیر ضروری ایجاد نمی گردد.

نام شالوده ی گسترده به انگلیسی: mat footing و raft footing