امروز : جمعه 26 دی 1399
به هر ماده ای که غیر از مواد اصلی بتن یعنی سیمان و آب و مصالح سنگی در بتن وجود داشته باشد ماده ی افزودنی می گویندکه معادل انگلیسی آن admixture یا additive است. مواد افزودنی به صورت مایع و یا پودر وجود دارند و به این دلیل به بتن اضافه می شوند تا یکی از خواص بتن (تازه یا خشک شده) را اصلاح کنند تا بهترین بتن ممکن بر اساس شرایط محیطی به دست بیاید. در برخی از مواقع ممکن است بر اثر شرایط محیطی منطقه گیرایش سریع تر از حد معمول بتن برای شما اهمیت داشته باشد و از این رو شما اقدام به استفاده از ماده ی افزودنی تندگیر کننده کنید.
نکته ی بسیار مهم: طبق آیین نامه مبحث 9 مقررات ملی ساختمان، حداکثر مقدار مصرف مواد افزودنی در بتن 5 درصد وزنی سیمان است.
هم چنین، استفاده از کلرید سدیم فقط در بتن بدون فولاد مجاز می باشد و حداکثر مقدار مصرف آن 2 درصد وزنی سیمان است.
چنانچه ماده ی افزودنی فقط بر یکی از خواص بتن تاثیر بگذارد به آن ماده ی افزودنی تک منظوره، و در صورتی که بر روی چندین خاصیت بتن تاثیر گذار باشد به آن ماده ی افزودنی چند منظوره می گویند.
در قسمت زیر برخی از مهم ترین مواد افزودنی تک منظوره بیان گردیده اند:
- ماده ی افزودنی تندگیر کننده/ کندگیرکننده
- ماده ی افزودنی تسریع کننده ی زمان سخت شدگی
- ماده ی افزودنی حباب هوا ساز
- ماده ی افزودنی نگهدارنده ی آب
- ماده ی افزودنی کاهنده ی جذب آب